Moeilijk moment.

Afgelopen zaterdag hadden we een moeilijk momentje, want de as van mijn vader werd verstrooid. We moesten er een eind voor rijden  ( 2 uur) voor 10 minuten as verstrooien. Ik vond het nu wel definitief en had daar toch wel moeite mee. Toen de man van het crematorium de lege bus overnam, schudde hij de bus even goed leeg. Ik dacht, ondanks de tranen, nu heeft papa hoofdpijn. De humor is altijd aanwezig. Omdat mijn meisjesnaam Wartena is, zijn we in het dorp Wartena gaan lunchen met de broers en zusters. Dat vonden wij een mooie afsluiting van ons paps. Daarna de rit weer terug naar huis. Hier onder nog eenmaal een foto van mijn vader.

Ik wens een ieder een fijne dag, want het wordt weer scrapweer.